ឆន្ទៈមោះមុត របស់យុទ្ធជនពិការ

    *ជម្នះរាល់ការលំបាក ធ្វើមានពីរបរជួញដូរជលផល

     ក្រោយពីសម្រេចភារកិច្ចយោធា ថ្វីត្បិតតែសុខភាពមិនបានមួនមាំដូចមុន ជីវភាពជួបការលំបាកច្រើនក៏ដោយ ប៉ុន្តែដោយមានឆន្ទៈមោះមុត និងមានអត្តចរិតជា "កងទ័ពអ៊ំហូ" លោកវិញវ៉ាំងវ៉ិត ជម្នះរាល់ការលំបាក ក្នុងការពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារដោយរបរជួញដូរជលផល ក្លាយជាអ្នកមានក្នុងភូមិ ។  ជាង ៣០ ឆ្នាំកន្លងដែលប្រកបរបរនេះ លោកមាផ្ទេរកម្មសិទ្ធិដីបានជាង ១,៥ ហិកតា និងចិញ្ចឹមកូនៗរៀនសូត្របានជោគជ័យ ម្នាក់ធ្វើជាគ្រូបង្រៀន ម្នាក់ទៀតធ្វើជាមេបញ្ជាការរងនៃគណៈបញ្ជាការដ្ឋានយោធាឃុំដាឡុក។

លោកឡេភឿកជុងង (ខាងឆ្វេង) ថតរូបជាមួយលោកមាវិញវ៉ាំងវ៉ិតនៅនឹងផ្ទះឧបការគុណ។

     លោកវិញវ៉ាំងវ៉ិត បានរៀបរាប់ថា៖ ឆ្នាំ ២០០៣ ជាដំណាក់កាលសំខាន់ ដែលខ្ញុំ មិនអាចបំភ្លេចបាន។ ព្រោះ​ឆ្នាំ​នោះ ​ខ្ញុំ​​បានសមាគមអតីតយុទ្ធជនឃុំស្នើរដ្ឋអំណាចមូលដ្ឋានឧបត្ថម្ភផ្ទះ​ឧបការគុណដល់​ខ្ញុំ។ មុន​នឹង​ទទួល​បាន​ផ្ទះនោះ គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ ​រស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ស្លឹក ​ទ្រុឌទ្រោម។ ពេលភ្លៀងធំម្តងៗ ខ្ញុំតែងយកផ្ទាំងគម្របគ្របពីលើដំបូលកុំឲ្យភ្លៀងស្រក់។ ពីមុន​ខ្ញុំ​ក៏​ប្រកបរបរជួញដូរជលផល​ដែរ ប៉ុន្តែ​ការលក់ដូរ​មិន​បានរលូនឡើយ ជីវភាពត្រដាប់ត្រដួសណាស់ ​។ តាំង​ពី​ទទួល​​បានផ្ទះឧបការគុណ​មក ការលក់ដូរ​របស់​ខ្ញុំមានការ​រលូនជារៀងរហូតហើយខ្ញុំ សន្សំដើមទុនសម្រាប់បើកទូលាយរបរជួញដូរជលផលផង និងប្រកបរបរទិញគោ លក់គោថែមទៀត ។ ជីវភាពគ្រួសារខ្ញុំបានធូរធាជាលំដាប់តាំងពីពេលនោះមក។

     យុទ្ធជនពិការវិញវ៉ាំងវ៉ិត ចូលរួមធ្វើបដិវត្តន៍កាលពីឆ្នាំ ១៩៧០ ជាយុទ្ធជនបម្រើការងារនៅកងយោធាស្រុកចូវថាញ់ បំពេញបេសកកម្មក្នុងកិច្ចសហការផ្ទាល់ដើម្បីធ្វើការប្រយុទ្ធនៅបណ្តាសមរភូមិក្នុងខេត្ត។ ឆ្នាំ ១៩៧៣ ក្នុងពេល ប្រយុទ្ធនៅ​សមរភូមិ​​ស្រុក​កូវកែ លោកមាក៏​ជួបគ្រោះថ្នាក់ ដោយរង​របួសជាច្រើនលើសារពាង្គកាយ។ លោកមា បានរដ្ឋប្រទានគ្រឿងឥស្សារិយយសចំណាត់ថ្នាក់លេខ ២ ។ ក្រៅ​ពីឧបត្ថម្ភ​ផ្ទះ​ឧបការគុណ លោកមាវិញវ៉ាំងវ៉ិត ក៏បានទទួលប្រាក់ខែតាមរបប​ឧបត្ថម្ភរបស់​យុទ្ធជន​ពិការប្រភេទ ៤/៤។

     លោក ឡេភឿកជុង ប្រធានសមាគម អតីតយុទ្ធជន ឃុំដាឡុកមានប្រសាសន៍ថា៖ លោក វិញវ៉ាំងវ៉ិត ជាយុទ្ធជនពិការជនជាតិខ្មែរម្នាក់ដែលមានឆន្ទៈមោះមុត ឆ្លងកាត់រាល់ការលំបាក ក្លាយជាអ្នកមានរបស់មូលដ្ឋាន។ ​ផ្តើមអាជីព​ដោយបាតដៃទទេ បច្ចុប្បន្ន លោកមា មានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភ ជួសជុលផ្ទះឧបករ​គុណបានស្អាត។ ជាមួយនឹងតួនាទីជាអនុប្រធានសាខាសមាគមអតីតយុទ្ធជនភូមិ លោកមាតែងសកម្មក្នុងការចលនាសមាជិក និងប្រជាជនចូលរួមបណ្តាចលនានៅមូលដ្ឋាន។

     *ជម្នះការលំបាក ធ្វើមានពីរបរភ្ជួរដី

     យុទ្ធជនពិការ ត្រឹងក្វឹកត្វង ប្រធានក្រុមទម្រេង់ ៧+១ នៅ​ភូមិអំពាំងសាន្ត ឃុំទ្រឿងទ័រ ស្រុកកូវង៉ាង។ ក្រោយពីសម្រេចភារកិច្ចយោធាមក ទោះបីជាសុខភាពមិនសូវបានល្អក៏ដោយ លោកមានៅតែមានឆន្ទៈមោះមុត រក្សាខ្ជាប់នូវគុណសម្បត្តិ "​កងទ័ពអ៊ំហូ" ជម្នះរាល់ការលំបាកដើម្បីពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ។ អស់រយៈកាលជាង ៣0 ឆ្នាំកសាងអាជីពលោកមាផ្ទេរកម្មសិទ្ធិដីបានច្រើនកុង សាងសង់ផ្ទះបានសមរម្យ និងចិញ្ចឹមកូនបីនាក់រៀនសូត្របានជោគជ័យ។

លោកឡេវ៉ាំងម៉េន (ខាងស្តាំ) សំណេះសំណាលជាមួយលោកមាត្រឹងក្វឹកត្វងពីអាជីវកម្ម។

     លោកមា ត្រឹងក្វឹកត្វង បានរំលឹកឡើងវិញកាលសម័យធ្វើសង្រ្គាម។ លោកមា និងមិត្តរួមអាវុធតែងអង់អាចក្លាហានចូលបំពេញភារកិច្ចយោធាក្នុងប្រទេស និងភារកិច្ចយោធាអន្តរជាតិនៅប្រទេសព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។លោកមា ត្រឹងក្វឹកត្វង មានប្រសាសន៍ថា៖ កាលពីឆ្នាំ ១៩៧៧ ខ្ញុំ ស្ម័គ្រចិត្តទៅបំពេញការតព្វកិច្ចយោធានៅកងវរសេនាតូចលេខ ៥០៩ ខេត្តត្រាវិញ ដើម្បីបំពេញបេសកកម្មនៅសមរភូមិកូងដាវ។ ដំណាក់កាលនោះខ្ញុំក៏រងរបួស (យុទ្ធជនពិការប្រភេទ ៤/៤ ) ។ បន្ទាប់ពីបានជាសះស្បើយ នៅឆ្នាំ ១៩៧៧ ខ្ញុំនិងមិត្តភក្តិក្នុងក្រុម ក៏ស្មគ្រចិត្តចូលរួមក្នុងក្រុមកងទ័ពស្ម័គ្រចិត្តទៅប្រយុទ្ធនៅសមរភូមិនៃប្រទេសព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។

      ក្រោយពីវិលមកគ្រួសារ ​ជីវភាព​ជួប​ការ​លំបាកច្រើន ដើម្បីមានដើមទុនពង្រីក​សេដ្ឋកិច្ច លោកមា ទៅខ្ចីប្រាក់មាមីងក្នុងភូមិ។ ប្តីប្រពន្ធលោកមាតែងជំរុញទឹក​ចិត្ត​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ​ខិតខំ​ពុះពារ​ជម្នះ​ការ​លំបាកដើម្បី​កសាង​ជីវភាព​គ្រួសារឲ្យបានធូរធា។ លោកមាខ្ចីប្រាក់ញាតិសន្តានបាន ២៥ លានដុង ដើម្បីទិញម៉ាស៊ីនភ្ជួរដី ឲ្យមាមីងក្នុង និងក្រៅខេត្ត។ ប្រកបរបរនេះបានមួយឆ្នាំ លោកមាមិនត្រឹមតែសងបំណុលរួចស្រេចឡើយ ថែមទាំងសេសសល់ដើមទុនផ្ទេរបានកម្មសិទ្ធិដីសង់ផ្ទះ យ៉ាងសមរម្យ ផ្ទេរកម្មសិទ្ធិដីស្រែបានជាង ១,២ ហិកតា ។ បច្ចុប្បន្នកូនៗ របស់លោកមាមានការងារស្ថេរភាព។ សេដ្ឋកិច្ច​ប្រែប្រួលមិនឈប់ឈរ ម្ល៉ោះហើយ លោកមាក៏ប្តូររបរភ្ជួរដីទៅប្រកបរបរផ្សេងៗឲ្យសមស្រប​តាម​និន្នាការ​ពង្រីក​សេដ្ឋកិច្ច​គ្រួសារ។

     លោកមា ត្រឹងក្វឹកត្វង បានឲ្យដឹងបន្ថែម៖ មុខរបរនីមួយៗមានការប្រែប្រួលដោយឥតឈប់ឈរ ដូច្នោះយើងត្រូវចាប់យកឱកាសផ្លាស់ប្តូររបរដើម្បីបន្តការពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារឲ្យសមស្របនឹងការអភិវឌ្ឍន៍រួមក្នុងសង្គម។ បច្ចុប្បន្ន​ខ្ញុំ​ប្តូរ​មក​ដាំ​ស្មៅ​ចិញ្ចឹម​គោ ​បើកហាងលក់​ចំណី​សត្វ និង​ធ្វើ​ស្រែ​ ​១,២ ហិកតា។ ខ្ញុំ​ចិញ្ចឹម​គោបាន ០៨ ក្បាល ការលក់ដូររបស់ខ្ញុំប្រព្រឹត្តទៅបាន​ស្ថិរភាព​។ ទូទាត់ខ្ទង់ចំណាយរួច គ្រួសារខ្ញុំមានប្រាក់ចំណូលមធ្យមភាគ ១០០ លានដុង ក្នុងមួយឆ្នាំ។

     លោកឡេវ៉ាំងម៉េន ប្រធានសមាគមអតីតយុទ្ធជនឃុំទ្រឿងទ័រ មានប្រសាសន៍ថា៖ “កន្លងមក លោកមា ត្រឹងក្វឹកត្វង និងមិត្តរួមអាវុធតែងសកម្មក្នុងចលនាស្នេហាជាតិនៅមូលដ្ឋាន ជាពិសេសអនុវត្តល្អភារកិច្ចចលនាសមាជិកពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ។ លោកមាធ្វើជាប្រធានក្រុមនៃក្រុមចលនា ៧+១ តែងគ្រប់គ្រងបានល្អគ្រួសារប្រជាជននៅមូលដ្ឋាន ០៧ គ្រួ និងចលនាប្រជាជនក្នុងភូមិចូលរួមរក្សាសន្តិសុខ សណ្តាប់ធ្នាប់ ការពារបក្ស រដ្ឋអំណាច ប្រឆាំងនឹងការបះបោរបំបែកបំបាក់ធ្លុងសាមគ្គីជនជាតិរបស់ពួកខ្មាំង រួមចំណែករក្សាខ្ជាប់សន្តិសុខនយោបាយនៅមូលដ្ឋាន។

     ពិតជាគួរឲ្យគោរព ស្ងើចសរសើរចំពោះគុណសម្បត្តិរបស់យុទ្ធជនពិការ ដែលជាអ្នកមានឆន្ទៈ ស្មារតីពុះពារជម្នះការលំបាកគ្រប់យ៉ាង មិនត្រឹមតែរួមចំណែកធំធេងក្នុងបុព្វហេតុរំដោះជាតិ និងការពារមាតុភូមិក្នុងសម័យសង្គ្រាមប៉ុណ្ណោះទេ ពេលវិលត្រឡប់មកភូមិស្រុកវិញ យុទ្ធជនពិការទាំងអស់ តែងធ្វើជាគំរូល្អគ្រប់កិច្ចការ សក្តិសមជាវីរជនក្លាហាន ជា "កងទ័ពអ៊ំហូ" សម្រាប់កូនចៅគ្រប់ជំនាន់គោរពយកតម្រាប់តាម៕

អត្ថបទ-រូបថត៖ សុជា